Thursday, January 14, 2010

დედის ოთახი

არასოდეს გიფიქრიათ, როგორი დედა/მამა იქნებოდით? :)

გუშინ ნაირა გელაშვილის "დედის ოთახს" ვკითხულობდი... და გავიფიქრე, რომ ელენესნაირი დედა ვიქნებოდი..
შვილებს გავზრდიდი თავისუფალ ადამიანებად. შენ არ უნდა მიუთითო, აი, აქ არის შენი ადგილი და ბიჯი არ წადგაო. ყველამ თავად უნდა იპოვოს საკუთარი თავი, დედა უნდა დაგეხმაროს რომ შენით აღმოაჩინო და არა ძალით მიგიჩინოს ის ადგილი,რაც თავად ჰგონია, რომ სწორია.
ძალიან მიყვარს ეს რომანი, გირჩევთ , ყველამ წაიკითხეთ.. "დედის ოთახიც" , "ჩვენებაც" და "ამბრნი, უმბრნი და არაბნიც"
სწორედ ნაირას ერთ-ერთი პერსონაჟის სახელი მინდოდა ყოველთვის, დამერქმია ჩემი შვილისთვის: )
მერცია.
ძალიან უცხოა და ძალიან ლამაზი...

მინდა, რომ ჩემმა შვილმა შეიყვაროს "პატარა უფლისწული"
მინდა, რომ იაროს ბალეტზე.. ჰაეროვანი და სიფრიფანა გოგო იქნება: )))


არ ვიცი, როგორ ვიფიქრებ 10 წლის მერე..
(მანამდე მაინც არ ვაპირებ დედა გავხდე :D )
მაგრამ ალბათ ეს სურვილები უცვლელად დარჩება.
: )
a
Continue Reading...

Tuesday, January 12, 2010

ჩემი პატარა უფლისწული



მახსოვს, მესამე კლასში ვიყავი, მე და დედა რუსთაველზე ვსეირნობდით. დედას ძალიან უყვარდა ეს სეირნობები, განსაკუთრებით წიგნების თვალიერება. ერთხელ ერთი პატარა, თხელი წიგნი შემომაჩეჩა, რომელზეც ოქროსფერთმიანი, ხუჭუჭა ბიჭი იყო დახატული და მითხრა, რომ ჩემი უსაყვარლესი მოთხრობა გახდებოდა. გადავათვალიერე, მივჩიჩქნ-მოვჩიჩქნე ფურცლები, მაგრამ უინტერესოდ მეჩვენა, თან სულ რამდენიმე ნახატით იყო ილუსტირერბული, ისინიც აბდა-უბდად ჩავთვალე და უკმაყოფილოდ გავუწოდე, რომ ჩანთაში შეენეხა.სახლში მისულმა მოთხრობა მაინც წავიკითხე , მაგრამ ამ პატარა წიგნის კითხვა ისე გავაჯანჯლე, ლამის მტელ თვეს მოვუნდი )) წიგნების თაროში ღრმად შევჩურთე...



მას მერე რამდენიმე წელი გავიდა. თეთრბაფთიანი მერვეკლასელი, კლასის სანიმუშო მოსწავლე ერთმა შემთხვევამ კვლავ დამამეგობრა პატარა უფლისწულთან. ერთ-ერთ გაკვეთილზე ლიტერატურის მასწავლებელმა გაოცებულმა ჰკითხა ჩემს დაქალს, "როგორ, შენ "პატარა უფლისწული" არ წაგიკითხავს?" სახლში მისულმა მთელი თარო დავაცარიელე, რომ ის პატარა, სადღაც სქელტანიან რომანებს შორის შეჩურთული წიგნი მეპოვნა. გადავშალე და იქვე ჩავჯექი, დიდ გაყინულ ოთახში "პატარა უფლისწულის" კითხვაში რამდენიმე საათი ისე გავატარე, არც მიგვრძნია, როგორ გამეპარა დრო.

იმ დღეს ახდა დედაჩემის წინასწარმეტყველება.

მას მერე ვინ მოთვლის, რამდენჯერ წავიკითხე პატარა ბიჭუნაზე ეს ისტორია , რომელიც სულაც არ არის პატარებისთვის. ნაწარმოების არსი რომ გაიგო, ბავშვის აზროვნება, დამერწმუნე, არ გეყოფა. "ექვსი წლის რომ ვიყავი, ერთ წიგნში, რომელშიაც უღრან ტყეებზე იყო ლაპარაკი და რომელსაც „ნამდვილი ამბები“ ერქვა, ერთ შესანიშნავ ნახატს წავაწყდი: მახრჩობელა გველი რომელიღაც ნადირს ყლაპავდა" ასე იწყება ისტორია. პატარა უფლისწული ჩამოვიდა დედამიწაზე, რათა ესწავლებინა ავტორისთვის სიყვარული. შეამეცნებინა უმაღლესი ადამიანური ღირსებები და მერე უთხრა, რომ წასვლის ჟამი დაუდგა. უფლისწული დაიღუპა ტანჯვით, ტკივილით და ისევ თავის შორეულ პლანეტას დაუბრუნდა. თუმცა, იგი ეგზიუპერის გულში სამარადჟამოდ დარჩა.

მოთხრობის სულს რომ ჩასწვდე, უნდა აზროვნებდე მოზრდილის გონებით,მაგრამ გულში უნდა იყო ბავშვი, რომელსაც შეუძლია დაინახოს მახრჩობელა გველი, რომელიც სპილოს ჩაუყლაპავს. ეგზიუპერი, რომლმაც ჩვენს ცხოვრებაში შემოიყვანა პატარა უფლისწული, სწორედ ასეთი ადამიანი იყო:) ის, ყველა დიდის მსგავსად, მუშაობდა, რომ ეშოვა ფული , პრესტიჟი და დიდება - იყო პილოტი, აწყობდა თვითმფრინავებს, ეხმარებოდა გასაჭირში ჩაცვენილ პილოტებს. მაგრამ, ამავდროულად აკეთებდა ის რაღაცებს, არსაც აკეთებენ პატარები - ხატავდა სურათებს, გულში ჰქონდა სიყვარული, იზიარებდა მწუხარებას, იწერდა გიჟურ სიტყვებს ფურცლებზე.
ერთხელაც მან ასეთი გიჟური სიტყვები ჩაიწერა სადღაც - Le petit Prince (პატარა უფლისწული).
დამიჯერეთ, ეს არ არის უბარლოდ წიგნი.
იმდენ რამეს ისწავლით, იმდენ რამეს შეიგრძნობთ.
დაინახავთ მთავარს:
უნდა გვიყვარდეს და ვუფრთხილდებოდეთ ერთმანეთს.
ეს მოთხრობა, 100 გვერდი ძლივსაა.
მაგრამ ჯადოსნური ასი გვერდია!
როცა სასოწარკვეთა შემიპყრობს, ვუყურებ ცას და ვცდილობ გავცე იმ შეკითხვას პასუხი, რომელიც ანტუან დე სენტ ეგზიუპერმა დასვა:

"ახედეთ ზეცას და ჰკითხეთ თქვენს თავს: "შეჭამა თუ არა ბატკანმა ვარდი?" და ნახავთ, როგორ შეიცვლება ყველაფერი
მაგრამ დიდები ვერასოდეს მიხვდებიან, რა მნიშვნელოვანია ეს!"



საყვარელი ციტატები:
"ცრემლების ქვეყანა იდუმალებით მოცული სამყაროა"
"პირდაპირ თუ იარე, შორს ვერ წახვალ"
"როცა ადამიანს უმძიმს, მზის ჩასვლის ცქერა უყვარს"
"ყოველ ადამიანს ის უნდა მოსთხოვო, რისი გაკეთებაც შეუძლია. ძალაუფლება უპირველეს ყოვლისა, გონერებას უნდა ემყარებოდეს"
"საკუთარ თავის გასამართლება უფრო ძნელია,ვიდრე სხვების. თუ შეძლებ, სწორი მსჯავრი გამოუტანო შენს თავს, ნამდვილი ბრძენი იქნები"
"ვარსკვლავები იმიტომ კიაფობენ, რომ ადრე თუ გვიან, ყველამ იპოვოს თავისი ვარსკვლავი"
"“Mais les yeux sont aveugles. Il faut chercher avec le cœur… -თვალი ბრმაა,ადამიანი გულით უნდა ხედავდეს"

Таким был прежде мой Лис. Он ничем не отличался от ста тысяч других лисиц. Но я с ним подружился, и теперь он — единственный в целом свете.

წაიკითხე ახლავე..

Continue Reading...

Why I Hate Winter

მეზიზღება ზამთარი. 1 დეკემბრიდან უკვე ერთი სული მაქვს ხოლმე, მალე ჩამთავრდეს ეს პერიოდი. რატომ მძულს ასე?

1. დილით ადრე როცა მაქვს ასადგომი, თბილი,ფუმფულა საწოლიდან გაყინულ ოთახში უნდა ავდგე (ბრრრ) ;
2. უნდა ჩავიცვა "მძიმე" ტანსაცმელები: სვიტერი, როლინგი და ა.შ. მეზიზღება თბილად ჩაცმა.. მაღალყელიან ნაქსოვ რაღაცებს საერთოდ არ ვიცვამ და სულ მცივა მერე :ს ;
3. მეყინება ცხვირ-პირი და "სახეახეული" დავდივარ : D ვერ ვიტან!
4. ხშირად წვიმს ან ზოგჯერ საზიზღარი, ამაზრზენი თოვლ-ჭყაპიც ერთვის ამას.. ტალახში აზელილი რაღაც საზიზღარი მასა :ს Fუ.. : D
5. რაღაც ყველაფერი ნაცრისფერია და უღიმღამო.. ამინდი მოწყენილია.. უარყოფითი მეტია, ვიდრე დადებითი..
6. თუ მოხდა სასწაული და რამდენიმე დღით ნორმალურად მოთოვა, ვიღაც უცხო და დაქლიავებული ტიპები ქუჩაში "ხუმრობით " ( :S ) გუნდას მესვრიან..
ამაზე საერთოდ ვცოფდები!
7. ხშირად ვცივდები და მიწევს მერე სელპაკების ზღვაში ცურვა :(
Continue Reading...

Monday, January 11, 2010

While You were smoking...

სანამ შენ კიდევ ერთ ღერ სიგარეტს მოწევდი, მე ეს პოსტი დაგიწერე : )

ალბათ არ იცი, რომ ყვეეეეელაზე თბიილი ადამიანი ხარ ამქვეყნად <3 ცოტა ბუზღუნა და ეჭვიანი,მაგრამ იმ ბუზღუნისა და ეჭვიანობის დროსაც ისეთი საყვარელი ხარ , რომ ძნელია გაბრაზდეს შენზე ადამიანი :D
"ხვალ" ძალიან ბეეეევრს ვისრიალებთ ყინულზე, სანამ არ დავიღლებით.. ^_^ მერე აი, იმ მოყინულ მდინარეზე ვირბენთ, შენ რომ ამბობდი :D
ძალიან შეგვცივდება ალბათ.. ჰოდა, ცხელ შოკოლადს დალვევთ <3
შენ რამე სასაცილოს მოყვები და მე ძაააალიან გულიანად გამეცინება..
ჰო კიდევ...
ქუჩაში ვიპოვით საყვარელ ფისოს.. და დაავარქმევთ მარგოს : D
You're So Far away.. But
Waitin'
Continue Reading...

Wednesday, January 6, 2010

Starbucks Love Project

ასეთი პროექტების გულმხურვალე გულშემატკივარი არ ვარ,მაგრამ ეს რაღაც მომეწონა : D


Global Fund to Fight AIDS - არსებობს ასეთი ორგანიზაცია , რომლის მხარდასაჭერად Starbucks-მა ჩაატარა აქცია: ) 7 დეკემბერს 156 ქვეყანაში ( მათ შორის საქართველოში) ერთდროულად იმღერეს Beatles-ის ცნობილი სიმღერა Love is all you need. საინტერესო ის გახლავთ, რომ ნებისმიიერ მსურველს (შენც, მკითხველო) შეუძლია, ვებკამერით გადაიღოს თავისი ნამღერი და ატვირთოს აქ - http://www.starbucksloveproject.com/#/addvoice/
უკვე
Starbucks-ის პარტნიორობის შედეგად შიდსის საწინააღმდეგო მედიკამენტების 7 მილიონი დღიური დოზა გაიგზავნა აფრიკაში

და აი ვიდეოც:

Continue Reading...

Tuesday, January 5, 2010

მეტირება



ასე მარტოსულად და უმწეოდ არასდროს მიგრძვნია თავი. რაღაც საშინელი შიგნიდან მხრავს და მოსვენებას არ მაძლევს.. ძალიან მინდა სადმე შორს ჯანდაბეთში გავიქცე, გადავიკარგო და ვიტირო გულამოსკვნილმა. სადმე უკაცრიელ ასტეროიდზე,სადაც მარტო მე და პატარა უფლისწული ვიქნებით. ძალიან,ძალიან,ძაააააააალიან ბევრს ვიტირებ და მარტო მაშინ გავიღიმებ,როცა პატარა უფლისწული მოვა და მთხოვს: დამიხატე ბატკანი.
Continue Reading...

Saturday, January 2, 2010

My New year :D

ერთ საახალწლო პოსტს მეც გამოვაცხობ :)

31 დეკემბრის ღამისთვის ბევრი შემოთავაზება მქონდა..მაგრამ დედაჩემის წყალობით ყველაფერი ჩამეშალა...აქაოდა, ახალ წელს სახლში უნდა შეხვდე, რა გინდა სხვის ოჯახშიო ( ლოლ! :D ) , არ გამიშვეს არსად და მომიწია, 12 საათის შესრულებას სახლში დავლოდებოდი.. იდიოტური ახალი წელი იყო. 4-მდე ფორუმზე ვპოსტავდი, მერე დავიძინე :)))
მეორე დღეს სად აღარ ვიყავი..
ჯერ მაკოსთან გავზქურე , სააკაძეზე . გზაში ერთ-ერთმა ფორუმელმა დამირეკა, სადმე გავიდეთო . მაკოს გავუარე, მერე ნიკამაც გამოგვიარა მანქანით და წყნეთში ავედით ლუდებით და ჩიპსებით :)) მაღლა რომ ავდიოდით, როგორც ყოველთვის, ცუდად გავხდი, გული ამიჩქარდა.. საერთოდ, ამ ბოლო დროს ხშირად მიხდება გული ცუდად და ეტა ნე კ დაბრუ :შ (ახლა ნოდომ გვერდითა ოთახში ისე გადაიხარხარა, გული გამისკდა:D )
ავედით სადღაც მაღლა, ძალიან ლამაზი ადგილი იყო.. მანდ ვიყავით 1 საათით, ვილაპარაკეთ, ვიცინეთ და ცამოვედით:) გზაში მაკომ მოინდომა მანქანაზე დაჯდომა :შ მე გული გადამიქანდა, სადმე არ გადაგვჩეხოსთქო,მაგრამ გადავრჩით :)
მერე ყვავამ მამცნო, რომ სადღაც ფართის გაკეთებას აპირებდნენ და მეც ავსულიყავი.. თან მეზარებოდა, თან რა მეკეთებინა არ ვიცოდი და ბოლოს გადავწყვიტე, ავსულიყავი. მაკოს წაყვანაც მინდოდა,მაგრამ დემემ დაურეკა და წავიდა :ს ნიკა გავიყოლე და წავედით სადღაც ტრ""ში , კერძოდ, სოფელ გლდანში :D გზაში კლასელებმა დამირეკეს, ვიკრიბებით და მოდიო.. ცოტა ხანში საბამაც დამირეკა, კაფეში ვიქნებით 9-ზე და მოდითO :D
ჯერ ავედი (თ) გლდანში :შ მანდ პირველად ვიყავი და საერთოდ ცივილიზაცია თუ იყო არ მეგონა (კიარადა არც არის:D) იქ რომ მივედით, პირველი ( ნუ ყვავას მ ერე) რაღაც უზარმაზარი ძაღლი შემოგვეგება :შ ვერ ვიტან ცხოველებს :( ცოტა ხანი ვიყავი, ჩაი დავლიე ))))))) არაყზე სასტიკი უარი განვაცხადე და წამოვედი :D
მაკოს გავუარე , ბიჭები უნდა გვენახა,მაგრამ გლდანიდან ჩამოსვლა შემაგვიანდა და თურმე უკვე სახლებში წასულან :შ საბას დავურეკე, გამოგვიარეთქო... ვიყინებოდით გარეთ, სპორტის სასახლესთან:D
როგრც იქნა, საბაც მოვიდა და წერეთელზე წავედით, საბას კაფეში.
იქ რაღაც საშინელება დაგვხვდა.. :D წინა ღამის ნასუფრალი მაგიდები, ჭუჭყის გუბეებიანი სამზარეულო, მოკლედ საღორე :D
მე , მაკომ, საბამ და კიდევ ბიჭებმა დავალაგეთ შეძლებისდაგვარად.. :D
ცოტა ვიმზარეულეთ კიდეც :))
მე Fილეების შეწვა ვიკისრე, მაგრმა მერე დამეზარა და საბას გადავაბარე :D
და რა თქმა უნდა, კაცებს არაფერი უნდა ანდო..ზეთიანი ტაფა ღუმელში ჩატოვა და ხანძარი გააჩინა)) დათო მვიარდა და ლიმონათით აქრობდა:D ნუ..რაღაც არანორმალური ღამე იყო.. :D
Continue Reading...
 

Finding Neverland Copyright © 2009 Girlymagz is Designed by Bie Girl Vector by Ipietoon