ასე მარტოსულად და უმწეოდ არასდროს მიგრძვნია თავი. რაღაც საშინელი შიგნიდან მხრავს და მოსვენებას არ მაძლევს.. ძალიან მინდა სადმე შორს ჯანდაბეთში გავიქცე, გადავიკარგო და ვიტირო გულამოსკვნილმა. სადმე უკაცრიელ ასტეროიდზე,სადაც მარტო მე და პატარა უფლისწული ვიქნებით. ძალიან,ძალიან,ძაააააააალიან ბევრს ვიტირებ და მარტო მაშინ გავიღიმებ,როცა პატარა უფლისწული მოვა და მთხოვს: დამიხატე ბატკანი.
